Polska Walcząca - Polska Dziadująca

Powstańcy Warszawy klepią biedę. Mimo to nie słychać z ich strony słowa skargi choć przeciętnie ich emerytury i renty nie przekraczają 1200 zł wraz z 300 zł dodatkiem kombatanckim. Nie skarżą się - nie chcą być dla swej Ojczyzny ciężarem czy przyczyną jej kompromitacji na forum międzynarodowym. Przeżyli piekło okupacji przeżyją i to, choć nie wiele czasu im pozostało. Nie skarżą się mimo, że ich komunistyczni kaci i oprawcy inkasują co miesiąc parę tyś. zł "mundurowych emerytur" i innych świadczeń. Oczywiście nikt nie upomni się o bohaterów - za to gdy media dobierają się do dupska jakiemuś czerwonemu skurwysynowi zaraz pseudoliberalni krzykacze wrzeszczą o nagonce, odpowiedzialności zbiorowej, o niepotrzebny rozdrapywaniu przeszłości. W ramach poprawnej politycznie moralności naczelną wartością jest równość - ofiar i katów - a sprawiedliwość zaliczona została do jednego z wielu anachronizmów. I jak memento pobrzmiewa odwieczne Vae Victis....

....I ciągle ta odpowiedzialność zbiorowa! Co za tandetny wykręt! Jeśli ktoś pracował w UB czy SB jako oficer nie mógł nie wiedzieć o zbrodniczym charakterze tych instytucji! Tak... to odpowiedzialność zbiorowa, na którą wszyscy oni sobie ciężko zapracowali! Przynajmniej na medialny ostracyzm! Oczywiście, ciężar win dla każdego z nich jest inny ale wszyscy są winni przynajmniej wspierania autorytarnego reżimu. I muszą w jakiś sposób za to odpowiedzieć. Nie koniecznie więzieniem.
Ale któż będzie sobie tym głowę teraz zawracał. Raz na rok odwali się teatrzyk, jako przykry obowiązek, w postaci święta narodowego czy odstawi paradę wojskową. Pamięć zakłóca spokój a on konsumpcję. Dochodzenie prawdy zaś męczy - przyjemniej oglądnąć kolejny odcinek "Tańca z gwiazdami"(jak się patrzy na tą aktorską śmietankę to już przestaje dziwić, iż w średniowieczu popuszczano im tylko na okazję jasełek).

*****

Powołał go Pan
Na słup
Na słupie miał dom
I grób

A ludzie chłopaka na szafot przywiedli,
Unieśli mu głowę w muskularnej pętli.
Powołał go Pan na stryk.

Powołał go Pan,
By trwał.
By śpiewał mu pieśń
I piał.

A ludzie dziewczynę wśród przekleństw gwałcili
I włosy jej ścieli, i ręce spalili.
Powołał ją Pan
Na gnój.

Powołał go Pan
Na słup
Na słupie miał dom
I grób.

A ludzie mych wierszy słuchając powstają
I wilki wychodzą żerująca zgrają...
Powołał mnie Pan
Na bunt.

Święty Szymon Słupnik, Stanisław Grochowiak

*